Cranio-Sacraal Therapie en Cranio Connectieve therapie

 

De Cranio-Sacraal en Cranio Connectieve therapie faciliteert de communicatie tussen lichaam en psyche en beschouwt het lichaam als een functionele eenheid van geest en lichaam. Alle structuren in het lichaam zijn direct of indirect met elkaar verbonden door het bindweefsel. Dit bindweefsel (fascia) kunt u zien als een soort laken waar de schedel, het ruggenmerg, alle organen, de botten, de spieren, de gewrichten, de bloedvaten en de zenuwen in gevouwen zitten. Beperkingen in het bindweefsel kunnen hierdoor klachten veroorzaken op vele plaatsen in het lichaam. Dit betekent dat bij nekklachten bvb de oorzaak van het probleem in de nek kan zitten, maar ook net zo goed ergens anders in het lichaam. Het bindweefsel geeft stevigheid en bescherming, maar zorgt ook voor beweeglijkheid. Om te kunnen leven moeten we vrij kunnen bewegen.

Spierspanningen kunnen de beweeglijkheid van de schedelbotten verstoren en daardoor ook de hersencirculatie hinderen. Dat heeft een negatief effect op de ontwikkeling en de gezondheid.

 

Cranio-sacrale en cranio-connectieve technieken hebben als doel de flexibiliteit van de schedelbotten te herstellen, de hersencirculatie te bevorderen en het neuro-vegetatief systeem te stimuleren.

Daarnaast zijn cranio-sacraal en cranio-connectieve therapie waardevolle instrument in het therapeutisch arsenaal en vinden we directe toepassingen bij stress, burn-out, gedrags- en leermoeilijkheden, reflux, hyperkinesie, hoofdpijnen van allerlei aard, migraine, nekpijnen, oorontstekingen, sinusitis al dan niet chronisch,... maar ook orgaan-stoornissen.

 

Cranio-sacraal en cranio-connectieve therapie brengen een diepe rust te weeg die het parasympatisch of neurovegetatief zenuwstelsel stimuleren zodat het zelfgenezingsvermogen van het lichaam aangesproken wordt, blokkaden gevoeld worden en onbewuste processen bewust(er) worden zodat de persoon ze kan transformeren of helen.

 

 

 

 

Reflux

 

Bij één op de drie zuigelingen komt in de eerste levensmaanden reflux voor. Niet tegenstaande dit vaak als normaal en onbelangrijk wordt aanschouwd, kan dit toch heel wat ongemakken bij de zuigeling teweeg brengen. Om reflux tegen te gaan moet de sluitspier tussen slokdarm en maag goed functioneren. De functie van de sluitspier is gevoelig voor de bezenuwing van de nervus vagus (tiende hersenzenuw) die ter hoogte van de schedelbasis en eerste halswervel de schedel verlaat. Irritatie van deze zenuw kan reflux veroorzaken. Deze problemen kunnen ontstaan zijn tijdens de zwangerschap of bevalling (gebruik van verlostang, vacuümpomp, stuitligging, epidurale verdoving waardoor controle over perskracht wegvalt,…).
Ook mechanische beperkingen ter hoogte van het middenrif (wervels, ribben, thorax en middenrif) kunnen reflux veroorzaken.

Symptomen kunnen zich manifesteren door een gulzig drinkgedrag en teruggeven na de maaltijd. Eveneens kunnen deze baby’s zich onhandelbaar en hysterisch gedragen gepaard gaande met hevige huilbuien. Veelal zijn het onrustige slapers en overstrekken ze zich vaak.
Het veelvuldig naar buiten duwen van de tong en luidruchtig slikken kunnen eveneens wijzen
op reflux.

Als cranio-sacraal therapeut is het belangrijk om ontstane spanningsvelden op te sporen en deze via zachte manuele technieken op te lossen. Hierbij gaat speciale aandacht uit naar volgende zones:
• N. Vagus (tiende hersenzenuw): restricties of blokkades op de schedel en bovenste halswervels worden vrijgemaakt.
• Middenrif : negatieve invloeden op het middenrif worden opgespoord. Dit heeft betrekking op alle mechanische aanhechtingen en de bezenuwing van het middenrif.
• Maag en maagingang: de relatie tussen maag en maagingang ten opzichte van de omgeving wordt nagegaan om het onevenwicht te herstellen.

​